Coronapatiënt Henk Meerman lag 45 dagen in het ziekenhuis

18 juni 2020 08:54

‘De impact van het zó ziek zijn, het zolang in coma liggen op een IC, dat is gigantisch. Het is daarom van groot belang om hier onderzoek naar te doen,’ vertelt Henk Meerman. Hij heeft 45 dagen in het Amsterdam UMC, locatie AMC, gelegen. Henk (61) ondernemer en woonachtig in Uithoorn werd op 16 maart ziek. COVID-19 bleek enige dagen later. Ook zijn vrouw had corona, maar wel in een mildere vorm. Henk had hoge koorts en hij kreeg het benauwd. ‘Mijn kinderen hebben 112 gebeld en toen ben ik met sirenes naar het Amsterdam UMC gebracht.’

Voorzichtig zelf proberen te ademen
‘Die eerste week in het ziekenhuis is een zware week geweest. Ik had veertig graden koorts en ik zag het niet meer zitten. Op 29 maart hebben ze mij in slaap gebracht. Dat beeld van de kap waar ze je mee in coma brengen, achtervolgt mij nog steeds. In totaal heb ik twintig dagen op de Intensive Care in coma gelegen, daarna hebben ze mij wakker gemaakt. Het is zwaar dat je niet kunt praten. Je ziet alleen maar de twee oogjes van de verplegers. Zij praten met elkaar over jou maar je kunt daar zelf niet aan deelnemen. Op een gegeven moment werd de beademing eraf gehaald. Dat wordt voorzichtig opgebouwd, eerst een uur dan anderhalf uur zelf proberen te ademen. Verder kon ik niet lopen, niet zitten, ik kon mijn handen niet bewegen. Juultje Sommers, fysiotherapeute op de IC, stond gelijk aan mijn bed. Dat ging met kleine stappen, eerst maar eens een minuut op de rand van het bed zitten. Zoals zij zei ‘als je maar iets teveel doet dan krijg je zo weer een rechtse op je kaak. Het is een vreselijk verraderlijk virus.’

Hier kan geen medicijn tegenop
‘Het heeft ook een enorme impact op mijn familie. Mijn gezin werd elke dag telefonisch op de hoogte gehouden van mijn situatie door een gezinscoach uit het ziekenhuis. Wij mochten op een gegeven moment videobellen, maar daar reageerde ik bijna niet op. De grote omslag kwam op het moment dat mijn gezin aan mijn bed stond. De verpleging zei ook ‘hier kan geen medicijn tegenop’, dat is goed geweest.’

De angst dat ik weer in coma raak
‘Op 18 mei ben ik met een ambulance naar een revalidatiecentrum gebracht. Er wordt zowel fysiek als mentaal aan je gewerkt, van fysiotherapie tot muziektherapie. Van zwemmen tot EMDR therapie. Ik heb echt een trauma. Het herstel gaat langzamer door de angst dat ik weer in coma raak. Dan ga ik hyperventileren en word ik kortademig. Ik kan dan niks meer, terwijl ik fysiek meer zou moeten kunnen. Het is die traumatische ervaring, die houdt het herstel tegen. Ik weet niet hoe lang het herstel nog duurt. Er is ook geen ervaring met wat ‘ons’ overkomt. Meer onderzoek is daarom belangrijk. Maar in augustus verwachten wij ons vijfde kleinkind, dus dan wil ik wel weer thuis zijn!’    

Loop niet voor niks maar voor PICS
Van 21 tot en met 30 juni vond de Amsterdam UMC Run Virtual Edition plaats. Deelnemers liepen net als in voorgaande edities mee voor onderzoek naar Post Intensive Care Syndroom (PICS). Om de kans op PICS te verkleinen is meer kennis over de juiste revalidatiebehandeling van groot belang. 

Dit interview vond voor de Amsterdam UMC Run Virtual Edition plaats.